"พี่ภาคินคะ พี่ภาคิน~"
เซญ่าเดินเรียกหาภาคินทั่วเพนท์เฮ้าส์ สายตาพลางมองหาตามไปด้วย เธอหยุดเดินเมื่อเจอคนที่ตัวเองตามหา ภาคินปรายตามองเจ้าของเสียงเรียก ก่อนจะดึงสายตากลับมาสนใจแอลกอฮอล์ในมือต่อ
"มีอะไร"
"แถวนี้มีตะลิงปลิงขายไหมคะ"
"อยู่มาเกือบสองเดือน ยังไม่รู้อีกเหรอว่ามีหรือไม่มี" คำตอบของภาคิน ทำเอาเธอถอนหายใจและกรอกตาไปมา ถึงเธอจะอยู่ที่นี่เกือบสองเดือน แต่ใช่ว่าเธอจะเคยเดินสำรวจทุกซอกทุกมุม อีกอย่างเจ้านายเขานั่นแหละตัวดี สั่งห้ามเธอทุกเรื่อง ไปเองได้แต่อย่าไปไกล
"ถ้ารู้ หนูจะถามพี่ภาคินเหรอ"
"จะเอาไปทำไมตะลิงปลิง"
"พี่หมอเขาบอกว่า อยากกินอะไรเปรี้ยวๆ"
"มะม่วงในตู้เย็นก็มี"
"หนูชอบตะลิงปลิงนิ"
"ไหนบอกเจ้านายฉันอยากกินอะไรเปรี้ยวๆ? เธอหรือเจ้านายฉันกันแน่ที่อยากกิน"
"พี่หมอเขาอยากกินอะไรเปรี้ยวๆ มะม่วงมันเบสิคไป ขอเป็นตะลิงปลิงดีกว่า หนูเคยกินรอบนึง มันก็อร่อยดีนะ เปรี้ยวด้
