“อย่าเข้ามานะ...หากพวกแกเข้ามาข้าจะฟ้องไท่จื่อเฟยแน่” แล้วนางก็ต้องหลบออกไป เพราะว่าไม่อาจจะสู้กำลังของคนหมู่มากได้ ปกติอยู่จวนเป็นคุณหนูสูงศักดิ์ไม่เคยต้องรับใช้ผู้ใด วันนี้โดนคนรับใช้ในจวนจวิ้นอ๋องข่มเหงนึกเจ็บใจ
“ข้าเป็นพระชายาเมื่อไหร่ พวกเจ้าโดนโบยแน่”
นางสบถเพียงลำพัง เพราะตอนนี้ไม่มีใครอยู่รอบ ๆ จะเข้าไปขวางความสุขสองคนนั่นก็ทำไม่ได้มีทหารยามเฝ้าหน้าเรือน ไม่รู้จะรักษาความปลอดภัยอะไรนักหนา คนอย่างมันไม่สมควรเป็นภรรยาคนสูงศักดิ์อย่างจวิ้นอ๋อง
ตำหนักบูรพา
ไท่จื่อที่รู้ความเคลื่อนไหวของเมียตัวเอง เขาก็มานั่งรอนางกลับมาจากจวนของลูกชาย ในดวงตาวาวโรจน์นัก เขาสู้วางแผนมาตั้งมากมาย แต่เมียตัวเองไม่เคยจะเชื่อฟังเลยสักนิด
วันนี้ขณะที่เขาเฝ้าเสด็จพ่อในห้องทรงอักษรเพียงลำพัง มีคนมารายงานเรื่องหนึ่ง เสด็จพ่อก็กริ้วทันที พร้อมกับเอ่ยถามเขาว่า คุณสมบัติแม่ของแผ่นดินเป็นเช่นไร
‘แม่ของแผ่
