“มีคนเล่าให้อัยย์ฟังค่ะ เป็นเรื่องน่าตกใจและน่าเศร้ามากที่พี่โอมต้องเข้าออกโรงพยาบาลประสาทเพื่อรักษาอาการของโรคซึมเศร้าที่แม่ของพี่โอมต้องเผชิญกับมัน แม่พี่โอมพยายามฆ่าตัวตายหลายครั้งระหว่างการรักษาด้านจิตเวช และครั้งสุดท้ายแม่พี่โอมก็ทำมันได้สำเร็จ”
“คุณพระคุณเจ้า...แม่ผิดเอง...พ่อกับแม่ทำลายพวกเขา เราทำลายทุกอย่าง”
รมิตาปล่อยโฮ ยิ่งฟังคำบอกเล่าก็ยิ่งรู้สึกเหมือนโลกทั้งโลกยุบยวบลงและเธอกำลังจมลงสู่ก้นบึ้งอันมืดมิด อัยย์ญาดาจับมือมารดาไว้แน่น เธอพยายามบอกตัวเองว่าต้องเข้มแข็งทั้งที่ความเสียใจหลั่งล้น
“แม่...ฟังนะคะ...อัยย์จะคืนทุกสิ่งทุกอย่างให้กับเขา”
“ว่าไงนะลูก อัยย์จะทำอะไร”
“อัยย์จะคืนโฉนดที่ดินผืนนี้ คืนทุกพื้นที่ทุกตารางนิ้วให้กับเขา เราจะได้ไม่ต้องติดค้างต่อกัน ถือว่านี่คือสิ่งสุดท้ายที่อัยย์ทำได้เพื่อครอบครัวของเรา เพื่อแม่จะได้หลุดพ้นจากความรู้สึกผิดที่ทำไม่ดีไว้กับเขา”
“เข
