“ได้โปรดบอกฉันว่าคุณยายอยู่ที่ไหน...อย่าทำอย่างนี้เลยนะคะ อย่าทรมานฉันอีกเลย”
“บอกแล้วยังไงว่าไม่ใช่ความผิดของผม คุณหนีผมมาแล้วคิดว่าผมจะให้อภัยคุณง่าย ๆ อย่างนั้นหรือ”
“คุณอยากให้ฉันทำอะไรล่ะคะ...บอกฉันมาเถอะค่ะ แค่ให้ฉันได้พบคุณยาย หรือว่า...ถ้าฉันได้พบท่านแล้วคุณจะฆ่าฉันก็ได้ แต่ให้ฉันได้พบท่านสักครั้ง”
“คุณอยากพบคุณยายของคุณมากอย่างนั้นหรือรีส”
เขาลดเสียงต่ำลงและหรี่นัยน์ตาสีน้ำตาลหม่นทรงอำนาจ ใบหน้าคร้ามเข้มเครียดหากแต่นุชนาถไม่รู้เลยว่ามือเรียวเล็กที่สัมผัสแขนของเขากำลังส่งผ่านความอบอุ่นเยข้าไปถึงใต้บึ้งของชายหนุ่มแม้ตัวเธอเองจะหนาวเยือกสุดขั้วหัวใจ เธอรีบพยักน้า
“ค่ะ...ฉันอยากพบท่านมาก”
“ถ้าอย่างนั้นผมจะพาคุณไป”
หญิงสาวตาวาว “จริงหรือคะ...เมมฟิส คุณจะพาฉันไปพบท่านจริงหรือคะ”
“แต่ต้องมีข้อแม้”
เรียวปากอิ่มที่กำลังจะเผยอยิ้มราบเรียบลงในทันใด หญิงสาวขมวดคิ้วมุ่น
“ข้อแม้อะไรหร
