EPISODE 33
Best Part
เฮียยิม พาร์ท
หลังจากฟีนกลับไป ผมก็เอาแต่ยิ้มกับตัวเองไม่หยุด เราสองคนทานข้าวเย็นด้วยกัน ชนิดที่ว่าข้าวหวานและน้ำตาลที่มีขมกันเลยทีเดียว
ถึงบทสนทนาจะมีไม่มากนัก แต่มันก็ไม่ได้ติดขัดและดูน่าอึดอัดเหมือนที่เคยเป็น เราคุยกันเรื่องจิปาถะทั่วไปเรื่อยเปื่อย
เธอยิ้มมากกว่าทุกครั้งที่เราได้เจอกัน และเหมือนว่าความสุขตรงนั้นของผมที่เคยขาดหายไปมันถูกเติมเต็ม
เด็กสาวที่เเก่นเสี้ยวเติบโตขึ้นมาอย่างดี เธอใจเย็นและเริ่มฟังคนรอบข้างมากขึ้น อย่างที่ผมบอกสักวันเราจะกลับมาเจอกันในวันที่เราต่างก็เติบโต และมุมมองต่างจากเราเมื่อหลายปีที่แล้ว
เป็นเราในเวอร์ชั่นใหม่ที่ดีที่สุด..
"วู้ว"
ผมชูหมัดแล้วกระโดดโลดเต้นอยู่หน้ากระจกห้องนอน ต่อยอากาศชนิดที่หุบยิ้มไม่ลง มุมปากยกสูงตั้งแต่เมื่อคืนจนตอนนี้ยังหุบยิ้มไม่ได้เลยว่ะครับ
รู้มั้ยว่าอะไรสำหรับผมที่ซื้อมันกลับคืนมาไม่ได้ มันคือความรู้สึ
