เช้าวันใหม่เวลาหกนาฬิกา หญิงสาวร่างเล็กขยับกายเพื่อหาความอบอุ่น ในยามเช้าเช่นนี้อากาศมักจะเย็น แผ่นหลังบอบบางชนเข้ากับแผงอกคนตัวโตที่ยังคงหลับใหล
เมื่อมีสิ่งมารบกวนการนอนของชายหนุ่ม ทำให้เขาต้องลืมตาตื่น สายตาเห็นเส้นผมยาวดำ ก่อนที่เตชินท์จะกะพริบตาอีกครั้งเพื่อเป็นการปรับแสง เขาเห็นหญิงสาวยังหลับใหล จึงกระชับอ้อมแขนให้แน่นขึ้น ทำให้อีกคนรู้สึกนอนไม่สบาย
เธอจึงพลิกกายมาฝั่งที่ชายหนุ่มจ้องมองอยู่ แพขนตายาวงอน ใบหน้าไร้ที่ติ ริมฝีปากแห้งแตกจนเป็นรอย ความเย็นของเครื่องปรับอากาศ ทำให้ปิ่นฉัตรต้องฝังใบหน้าลงที่แผงอกหนา เพื่อหาความอุ่น ปากหยักคลี่ยิ้ม อย่างบอกไม่ถูก แต่ถึงกระนั้น เขาก็ไม่ได้หลงใหลในตัวหญิงสาว
เธอเป็นเพียงของเล่นที่เขาต้องกำราบไม่ให้หวังสูง และกล้าทำให้เขาถูคุณย่านวลปรางต่อว่า เมื่อนึกขึ้นได้เขาจึงผลักหญิงสาวในอ้อมกอดออกห่าง แต่แรงที่เยอะทำให้ปิ่นฉัตรกลิ้งตกเตียงนอน
“โอ๊ย” ร่
