ลมหายใจอันร้อนระอุแผ่ซ่านไปทั่วทั้งกาย สองมือหนาเลื่อนมาปลดกางเกงตัวเองออกและสลัดทิ้งอย่างไม่ไยดี มือหนากระชากเสื้อจนกระดุมกระเด็นกระดอนหลุดหล่นหาย
ขาเรียวข้างหนึ่งถูกยกขึ้นแขนแกร่ง แผ่นหลังปิ่นฉัตรแนบชิดกำแพงห้อง เตชินท์จับแขนเรียวขึ้นคล้องคอเขา ด้วยความตกใจทำให้ปิ่นฉัตรเผลอเงยหน้ามองชายหนุ่ม
เตชินท์ยิ้มอย่างพึงพอใจที่เห็นใบหน้านวลแดงขึ้นสีระเรื่อ แววตาดูหยาดเยิ้ม
“อื้อ อ่า” ปิ่นฉัตรครางในลำคอ ยามที่กายแกร่งสอดดันเข้าร่องน้ำหวาน ชายหนุ่มค่อย ๆ ดันให้มันเข้าช้า ๆ เนิบ ๆ เอวหนาขยับเข้าออกเหมือนเป็นการกลั่นแกล้งให้คนที่รองรับ รู้สึกซ่านเสียวจนต้องร้องขอ และมันก็เป็นจริงอย่างที่เขาคิด
“คุณ” แววตาเหมือนขัดใจ มองหน้าชายหนุ่ม
“เ****นเหรอปิ่นฉัตร” น้ำเสียงเหมือนดูออก ก่อนสะโพกหนั่นแน่นลงน้ำหนักกระแทกอย่างแรง จนปิ่นฉัตรตกใจ
ตับ... ตับ... เสียงเนื้อกระทบเนินเนื้อดังเป็นจังหวะ
“อ๊า อ่า” ปิ่นฉ
