“หวานจะถอนหมั้น” เธอเงยหน้าสบตากับเขาแล้วตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงจริงจังเอาแต่ใจและเด็ดขาดทันที
“...!” และมันก็ทำให้ร่างสูงผงะไปอย่างควบคุมตัวเองไม่ได้ ไม่คิดว่าเธอจะกล้าพูดคำนี้ใส่หน้าเขา
“มันนานมากแล้วที่เราอยู่ในความสัมพันธ์แย่ ๆ แบบนี้ แล้วก็มันก็มีแต่แย่ลง” เขาไม่พูดก็ช่าง แต่เธอจะพูดต่อ “หวานเหนื่อยแล้ว ไม่อยากทนกับอะไรแล้ว”
“เอ็งมีผัวใหม่เหรอ” กำหมัดถามเธออย่างพยายามระงับความรู้สึกของตัวเอง “ออกจากบ้านไปสองเดือนกลับมาบอกถอนหมั้น ให้คิดไงวะ!”
อยู่กันมาตั้งหลายปีไม่เคยพูดอะไรใส่เขาแบบนี้ แต่พอได้ออกไปอยู่ข้างนอกคนเดียวไม่กี่เดือนกลับมาก็พูดใส่หน้าเขาว่าถอนหมั้น
ให้เขาคิดยังไง
“หวานไม่ได้มีใคร”
“ให้เชื่อเหรอวะ” ถามอย่างเย้ยหยันไม่เชื่อ “ถ้าอยากถอนหมั้นทำไมไม่ทำตั้งนาน ถ้าทนไม่ไหวทำไมไม่ไหวตั้งแต่ยังไม่ไปไหน แต่พึ่งมาเป็นตอนนี้?”
“พี่ไม่คิดว่าเพราะหวานทนไม่ไหวแล้วเหรอถึงได้ออกไป”
