" แล้วแต่คุณเลยนะครับ " อิทธ์ตอบออกไปด้วยความรำคาญ ได้แต่คิดว่าเขาเคยอยากใช้ชีวิตอยู่กับผู้หญิงคนนี้ได้อย่างไร
" คุณอิทธ์คะ ฟางขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ " ฟางข้าวหันไปคุยกับอิทธ์ เมื่ออยู่ต่อหน้าบุคคลที่สาม ฟางข้าวจะใช้สรรพนามให้เกียรติอิทธ์ในฐานะเจ้านาย
" คุณทัศสิกาคะ ดิฉันขอตัวนะคะ " ฟางข้าวแจ้งทัศสิกาตามมารยาท แม้จะรู้ว่าอีกฝ่ายไม่สนใจเธอ ทัศสิกาสนใจแค่เพียงอิทธ์เท่านั้น
" ตามสบายเถอะค่ะ " ทัศสิกายังคงไม่สนใจเธอเช่นเดิม
ฟางข้าวเดินไปที่ห้องน้ำเพื่อทำธุระส่วนตัว
และเธอไม่อยากอยู่ร่วมโต๊ะกับทัศสิกา เธออดไม่ได้ที่จะรู้สึกหึงหวงอิทธ์ ถึงแม้ว่าเธอจะไม่มีสิทธ์ก็ตาม
' เธอเป็นแค่คนในความลับ จำใส่ใจเธอไว้นะฟางข้าว '
ฟางข้าวได้แต่วิตกกังวลไปต่างๆนานา เมื่อเธอเสร็จธุระ เธอก้าวออกมาจากห้องน้ำ และพบว่าทัศสิกาดักรอเธออยู่
" คุยกันหน่อยมั้ยฟางข้าว " ทัศสิกาเสียงเย็น
" มีอะไรเหรอคะ " ฟางข้าวไม่เ
