“แด๊ดดี้ต้องกลับไปสะสางงานครับ แด๊ดดี้หนีงานมาหาน้ำอิงนานแล้ว ตอนนี้งานของแด๊ดดี้เต็มโต๊ะเลยครับ” ประโยคทั้งหมดที่พูด ไรอันก็อยากสื่อความนัยไปถึงแม่ของลูกด้วย
น้ำอิงทำหน้าครุ่นคิด คิ้วเล็กขมวดมุ่นอย่างไม่ค่อยเข้าใจ
“แล้วแด๊ดดี้จะกลับมาหาน้ำอิงไหมคะ จะไปรักลูกใหม่ไหมคะ”
“ลูกใหม่ที่ไหน แด๊ดดี้ไม่ได้มีแม่ใหม่สักหน่อย จะมีลูกใหม่ได้ยังไง” ไรอันเงยหน้าขึ้นไปจ้องดวงหน้าสวยหวานราวกับสื่อความบางอย่าง แล้วก้มลงมองลูกสาวอีกครั้ง “ตอนนี้แด๊ดดี้มีน้ำอิงเป็นลูกคนเดียวครับ”
“สัญญานะคะ แด๊ดดี้ต้องรักน้ำอิงคนเดียวด้วย”
ไรอันยิ่งมองลูกสาวยิ่งรู้สึกผูกพันเอ็นดู ท่าทางแม่ตัวแสบจะหวงเขาน่าดู “แด๊ดดี้รักหนูที่สุดในโลก”
“แด๊ดดี้จะไปนานไหม น้ำอิงไม่อยากให้แด๊ดดี้หายไปนานๆ”
“ไม่นานหรอกครับ ก็หัวใจแด๊ดดี้อยู่ที่นี่”
เด็กหญิงยิ้มแก้มปริ “งั้นน้ำอิงหลับตาแล้ว นับ หนึ่งถึงสาม แด๊ดดี้จะกลับมาใช่ไหมคะ”
ไรอันพู
