เอาละ น้ำอิงจะต้องกินอาหารฝีมือแม่ให้ได้ กุลนิดาบอกตัวเองอย่างมุ่งมาด
น้ำอิงเติมข้าวไปสองจานแล้วบอกว่า
“ต้มจืดเต้าหู้ หมูสับ ใส่สาหร่ายของมามี้อร่อยที่สุดเลยค่ะ”
คนเป็นแม่แทบกรีดร้องออกมา แต่กลายเป็นว่ากุลนิดาเดินเลี่ยงเข้าไปในครัวแล้วยกมือปาดน้ำตาที่กำลังคลอหน่วย
“เป็นแม่มาสี่ปีกว่าๆ ลูกกินข้าวได้หมดจานวันนี้ ฉันทำสำเร็จแล้ว”
จากนั้นแม่หนูก็ตาปรือ ร้องจะนอน เธอจึงพาลูกไปอาบน้ำแล้วพาเข้านอน
สองทุ่ม แม่หนูก็หลับปุ๋ยไปแล้ว ที่เหลือก็เป็นเวลาของมนุษย์แม่ที่จะมีเวลาส่วนตัวเล็กน้อยได้ทำอะไรบ้าง
กุลนิดาเก็บขยะในครัวออกไปทิ้งถังขยะหน้าบ้าน แต่หูแว่วได้ยินเสียงคุยดังขึ้นอยู่ตรงข้างรั้ว เธอลอบมองออกไปก็เห็นว่าเป็นป้าข้างบ้านกำลังพูดคุยกับบ้านถัดไป พอทั้งสองคนเห็นเธอเยี่ยมหน้าไปมองก็พูดเสียงดังขึ้น
“เห็นเงียบๆ แต่มีผู้ชายมาเฝ้าหน้าบ้านไม่ซ้ำหน้า เช้าคน เย็นคน ชู้รักเยอะไม่เบาเลยนะเธอว่าไหม
