“เกินไปมาก~” ข้าวฟ่างยกมือขึ้นลูบใบหน้าของตัวเองเบาๆ เมื่อก้าวขาลงมาจากตัวบ้านแล้วพบว่าคนของอลันมารอรับเธอและเขากลับแบบที่เธอขอจริงๆ
ที่บอกว่าเกินไปไม่ใช่อะไร แต่เขาเล่นใหญ่เกิน ไม่รู้จะให้คนมาที่นี่ทำไมกันเยอะแยะ ต่อให้ที่ผ่านมาเธอจะอยู่หน้ากล้อง เจอผู้คนมากมายแค่ไหน ตอนนี้มันกลับเป็นอีกสถานการณ์ที่ทำให้เธอไม่เป็นตัวของตัวเองเลย
“คนของผมมารอรับเรากลับแบบที่ฟ่างต้องการแล้ว ผมทำให้ฟ่างรู้สึกโอเคไหมครับ” ใบหน้าหล่อเหลาคลอเคลียถามอยู่ทางด้านหลัง เขาขยับเข้ามาใกล้จนเธอได้กลิ่นหอมจากกายเขาอย่างชัดเจน
จนอดไม่ได้ที่จะหมุนตัวกลับไปเผชิญหน้ากัน
“ทำไมต้องให้คนมาที่นี่เยอะแยะแบบนี้”
“ผมตั้งใจว่าจะรีโนเวทที่นี่ใหม่ ให้ไฟฟ้าเข้าถึง ปรับปรุงทุกอย่างใหม่ทั้งหมด เผื่อเราคิดถึงบรรยากาศเก่าๆ และอยากกลับมาที่นี่อีกครั้ง มันจะได้สะดวกกว่านี้ ฟ่างว่าดีไหมครับ”
“แล้วทำไมฟ่างต้องคิดถึงบรรยากาศเก่าๆ ที่นี่ด
