หญิงสาวหารู้ไม่ว่าไรอันถึงกับกัดฟัน หัวอกของไรอันแทบจะแตกกับประโยคที่ว่า ‘เรนจูบมือเธอ’
“นั่นแหละที่พี่ข้องใจ…ว่ามันจบลงตรงนั้นจริงๆหรือว่ามันไปจบลงตรงที่ลับตาในสวน?”
“คุณพี่ต้องเชื่อรุ้งนะคะว่ารุ้งกับเรนไม่ได้ทำอะไรมากไปกว่าที่คุณพี่เห็น” หญิงสาววิงวอนด้วยน้ำเสียงแผ่วพร่า น้ำตาเม็ดน้อยจากหัวตา ย้อยหยดลงมาตามร่องแก้ม
“พี่จะเชื่อก็ต่อเมื่อพี่ได้พิสูจน์!...” ไรอันทำน้ำเสียงดุ กร้าว ตาวาวอย่างมีเสศนัย
สายตาขุ่นข้องมองดูหญิงสาวที่ยืนน้ำตาไหลอยู่ตรงหน้าอย่างสำรวจตรวจค้น ตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า ด้วยความสงสัย
“ไม่ค่ะ!...ไม่เชื่อก็ตามใจ แต่รุ้งจะไม่ยอมให้พี่ไรอันพิสูจน์อะไรทั้งนั้น เพราะรุ้งถือว่าพี่ไรอันไม่มีเหตุผล” หญิงสาวเสียงแข็งขึ้นมาทันที เป็นน้ำเสียงที่ทอรุ้งเองก็แทบจะจำไม่ได้ว่าเสียงนั้นเป็นเสียงของเธอ
ดวงตาหาเรื่องของไรอันหรี่มอง จ้องหน้าหญิงสาวอย่างเอาเรื่อง เพราะตลอดหลายปีที่อยู่
