ที่กรุงเทพมหานคร
ใกล้ค่ำของวันเดียวกัน ผืนฟ้าที่กระจ่างใสมาทั้งวันเริ่มสลัวเลือนจนแลดูน่าใจหาย กลุ่มเมฆก้อนทะมึนดำถูกสายลมพัดพามาพร้อมกับข่าวเศร้าจากแดนไกล ผ่านมาทางโทรศัพท์มือถือที่ส่งตรงมาจากประเทศอังกฤษ
คุณธานินทร์ นักธุรกิจใหญ่ผู้เป็นบิดาของพอลลีนผู้เป็นเจ้าของคฤหาสน์หลังใหญ่ที่ตระหง่านง้ำงดงามอยู่ในสำแสงแดดอ่อนของยามเย็น กดวางโทรศัพท์มือถือด้วยสีหน้ากังวลปนเศร้า ภายหลังที่ได้คุยกับเพื่อนสนิทคนหนึ่งของพอลลีนที่โทรมาจากอังกฤษด้วยสีหน้าและน้ำเสียงเคร่งเครียดอยู่พักใหญ่ๆถึงข่าวคราวของลูกสาวคนเดียวที่รักดังดวงใจ
“เรื่องที่หนูพูดเป็นความจริงใช่ไหม?” คุณธานินทร์กรอกเสียงกลับไปสู่ต้นสาย
“จริงค่ะคุณลุง…เพื่อนๆทุกคนที่อังกฤษเป็นห่วงพอลลีนมาก” เพื่อนสาวที่อยู่ต่างแดนกรอกเสียงกลับมาสู่ปลายสายด้วยความเป็นห่วง
‘ให้ตายสิ!...พอลลีนกลับมาถึงเมืองไทยตั้งแต่อาทิตย์ที่แล้ว’
คุณธานินทร์อุทาน รำ
