ณ หน้าร้านดอกไม้ Fahng's Garden
เวลาบ่ายกว่า ๆ
รถยนต์คันหรูจอดเทียบอย่างนุ่มนวลตรงหน้าร้าน พร้อมกับข้าวฟ่างหันไปมองประตูร้านที่ปิดสนิท ก่อนจะหันกลับมาหาใต้ฝุ่น ผู้ชายที่เคยให้เธอนั่งเบาะข้าง ๆ เมื่อหลายปีก่อน… และวันนี้ คนตัวเล็กก็กลับมานั่งตรงนี้อีกครั้ง นั่งรถคันนี้ พร้อมกับลูกของเขา
มือเรียวบางเปิดประตูรถอย่างช้า ๆ ก่อนจะเอื้อมไปปลดเข็มขัดนิรภัยของลูกชาย
พร้อมกับคนตัวสูงเอ่ยขึ้นเบา ๆ
“เดี๋ยวพรุ่งนี้ให้คนขับรถที่บ้านไปรับไปส่งพายุนะ ฟ่างไม่ต้องเหนื่อย ขับรถไปกลับเองทุกวันแบบนี้ เดี๋ยวจะไม่ไหว ถ้าหากมีบางวันพี่ก็จะไปรับลูกเอง”
เจ้าของร่างเล็กนิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะพยักหน้าเบา ๆ
“…อืม”
คำตอบสั้น ๆ แต่เต็มไปด้วยความลังเล และในใจเธอก็เริ่มมีคำถามดังขึ้นมาเองโดยที่เขาไม่ต้องพูดอะไรเลย
เขาทำแบบนี้เพราะอะไรกันแน่… เพราะรักลูก หรือกำลังจะเริ่มแผนบางอย่าง?
เธอก้มหน้ามองลูกชายที่กำลังนั่ง
