หลายวันต่อมา
"วันนี้คุณเพลิงสั่งให้ผมไปส่งคุณหนูที่มหาวิทยาลัยครับ เพราะว่าเป็นวันเปิดเทอมวันแรก" 'ทินกร'คนขับรถประจำของเพลิงกลายมาเป็นคนขับรถให้พราวตะวันในช่วงหลายวันมานี้
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ พราวจำทางไปมหาวิทยาลัยได้แล้ว พราวอยากขับรถไปเองจะได้ชินค่ะ" พราวตะวันยิ้มให้ทินกรและเดินตรงไปยังรถของตนเอง
"ถ้าทำแบบนั้นผมอาจมีโทษหนักถึงโดนไล่ออกเลยนะครับ" คนขับรถเดินตามเธอไปด้วยสีหน้าอ้อนวอน
"เราก็ไม่ต้องบอกคุณเพลิงสิคะ เดี๋ยวพราวจะบอกคุณแม่ว่าไม่ให้บอกคุณเพลิง" หญิงสาวยิ้มเจ้าเล่ห์
"โถ คุณหนูครับ คุณเพลิงท่านดุมากนะครับ ถ้าโกรธมาก็ไม่ไว้หน้าใครทั้งนั้นแหละครับ" เขาตักเตือนเธอด้วยความหวังดี
"แค่อย่าบอกเขาก็พอแล้วค่ะ" พูดจบพราวตะวันในชุดนักศึกษารัดรูปก็ก้าวขึ้นรถซุปเปอร์คาร์คันโปรดและขับออกไปทันที
"ซวยแล้ว ซวยจริงๆ คนนี้ก็ดื้อ คนนั้นก็ดุอย่างกับเสือ คนซวยก็คือไอ้ทินนี่แหละวะ!" เขาพูดกับตนเอ
