พราวตะวันได้ยินเสียงนักศึกษาฮือฮากันเกือบทั้งคณะจึงเดินออกมาดู ภาพของชายหนุ่มคนรักตรงหน้าทำให้หญิงสาวแทบอยากแทรกแผ่นดินหนี "ซวยแล้ว ทำไงดีๆ" พราวตะวันพึมพำคนเดียวก่อนจะรีบหลบไปอยู่หลังเพื่อนนักศึกษาคนอื่นๆ "พราว นั่นคุณเพลิง พี่ชายคนโตไฮโซตระกูลพ. ฉันคลั่งไคล้เขามานานมากแล้วนะ" 'เมกี้' เพื่อนใหม่ในห้องเรียนของพราวตะจับหัวไหล่หญิงสาวโยกไปมาด้วยความเขินอายและส่งสายตาหยาดเยิ้มไปยังเพลิง "งั้นเหรอ? ฉันต้องกลับแล้วนะเม พอดีพ่อมารอรับ" เพราะเขาทำตัวเหมือนเป็นพ่อเธอจริงๆ พราวตะวันลาเพื่อนและเดินหลบออกจากกลุ่มนักศึกษาเพื่อไปยังรถของตน มือเรียวล้วงโทรศัพท์มือถือออกมาจากกระเป๋าถือใบเล็กและกดโทรหาเพลิงทันที "แด๊ดดี้มาหาใครที่มหาวิทยาลัยคะ?" พราวตะวันถามชายหนุ่มเสียงแข็ง "เดี๋ยวนี้กล้าทำเสียงแข็งใส่แบบนี้เลยหรอ มีความผิดอยู่ยังจะมาปากดี" เพลิงพูดเสียงดุดันทว่าคนตัวเล็กกลับไม่สะทกสะท้าน หลายวันท