หลังจากผ่านเซ็กซ์ร้อนฉ่าไปถึงสามครั้งสามครา รำไทยก็รีบแต่งตัวหนีภามินลงมาจากห้องนอนและจะออกไปนอกบ้าน แต่ภามินตามลงมาทันพอดี
“อึดนะเนี่ย สามยกแต่ยังมีแรงวิ่งหนีได้”
คนฟังหน้าแดงก่ำ ร้อนผ่าวไปทั้งตัว หล่อนยกมือขึ้นทุบต้นแขนของคนปากดีแรงๆ
“ฉัน... เอ่อ รำไทยมีสอน ต้องรีบไป”
“แล้วไม่ไปไม่ได้หรือ”
ภามินตวัดลำแขนกำยำของตัวเองกอดรัดร่างอรชรเอาไว้ ก้มลงจูบแก้มนวลแผ่วเบา มองด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความหิวกระหายเช่นเคย
“รำไทยรับปากเขาเอาไว้แล้วค่ะ ต้องรับผิดชอบต่อคำพูดของตัวเอง”
แม้จะขัดใจแต่ภามินก็รู้ดีว่าไม่ควรจะห้ามปรามภรรยา
“ก็ได้ ไปก็ไป แต่ฉันจะไปส่งเธอเอง โอเคไหม?”
“รำไทยไปเองได้ค่ะ”
“ถ้าไม่ตกลง... งั้นขึ้นไปควบกันอีกรอบ”
ท่าทางจริงจังของเขา ทำให้รำไทยต้องยอมแพ้อีกครั้ง “ก็ได้ค่ะ คุณไปส่งก็ได้”
ภามินอมยิ้มอย่างพึงพอใจ “ก็แค่อยากทำหน้าที่สามีที่ดีเท่านั้นเอง ไม่เห็นจะต้องขัดใจให้มัน
