โรมพัทเห็นสาวน้อยขยับร่างกายก็รู้ทันทีว่าเจ้าหล่อนคลายความเจ็บปวดลงแล้ว
“หายเจ็บแล้วสินะ งั้นผมก็จะเดินหน้าต่อไป จะทำให้คุณมีความสุข”
“ไม่... ไอ้คนบ้า อย่านะ...”
หล่อนพูดได้แค่นั้นความรัญจวนใจลูกใหม่ก็วิ่งเข้ามาสู่แกนกลางของร่างกายอีกครั้ง เขาขยับ โยกไหวและผลักดันให้หล่อนหลงเข้าไปในกองไฟปรารถนาอีกครั้ง
“พี่โรม...”
หญิงสาวครวญคราง สองมือที่เคยผลักไสกอดรัดกายหนุ่มโซมเหงื่อเอาไว้แน่น และกิริยาน่ารักน่าใครของหล่อนก็ทำให้โรมพัทยิ่งควบคุมตัวเองยากขึ้นทุกขณะ
“รัน... เธอกำลังทำให้พี่เป็นบ้า...”
โรมพัทเค้นเสียงลอดไรฟันขาวสะอาดออกมา เขาพยายามจะยืดระยะเวลาแห่งความสุขให้นานออกไป ให้นานเหมือนเช่นทุกครั้งที่เขานอนกับผู้หญิงคนอื่น แต่... เจ้าความคับแน่นร้อนรุ่มของเจ้าหล่อนกำลังเข่นฆ่าเขาอย่างไร้ความปรานี มันบงการให้เขาเดินหน้าขับเคลื่อนจังหวะสิเนหาให้ร้อนแรง หนักหน่วง และป่าเถื่อนมากยิ่งขึ้น แล
