“นายหญิง...เหตุใดจึงมากเช่นนี้” เยี่ยนฟางมองห่อเงินห่อใหญ่ คาดว่าเป็นจำนวนไม่ใช่น้อยเลย จากปกติที่นายหญิงก็จ่ายนางทุกเดือนอยู่แล้ว
“ให้พวกเจ้าเอาไปซื้อของดี ๆ เครื่องประทินโฉมเสียบ้าง ทำงานกับข้าหน้าดำคร่ำเครียด” หมิงหลันไม่ใช่คนขี้งก ค่าจ้างของคนงานในร้านเยอะกว่าร้านทั่วไป ส่วนนี้เป็นเงินที่นางให้สองคนนี้เป็นพิเศษ
“ขอบคุณเจ้าค่ะ นายหญิง” เยี่ยนฟางรับมา และชูเจียวก็เอาบัญชีมาให้นายหญิงตรวจพอดี
“เรียบร้อยแล้วเจ้าค่ะ พวกเรากลับเรือนกันเถอะ”
“ก็ดี พรุ่งนี้เป็นวันหยุดร้านประจำเดือน เจ้าก็ไปเที่ยวกันเถอะ” ทุกเจ็ดวันจะหยุดหนึ่งวัน เป็นอย่างนี้ประจำอยู่แล้วสำหรับโรงน้ำชาฮวาฉา เนื่องจากจะได้ให้คนงานได้พักผ่อนคลายความเมื่อยล้าลงบ้าง
“ท่านมิออกไปด้านนอกหรือเจ้าคะ”
“ข้าอยากนอนพักผ่อนสักวัน ร่างกายข้าเมื่อยขบนัก” นางชงชาทั้งวัน ย่อมต้องเมื่อยเป็นเรื่องธรรมดา
“ให้บ่าวนวดให้ดีหรือไม่”
“ไ
