Chapter 11 | หายาคุมกินให้ดี ๆ เพราะถ้าเธอท้อง ฉันจะไม่รับผิดชอบ

1762 คำ

แสงตะวันสาดลอดผ้าม่านเข้ามากระทบกับใบหน้าของผู้ที่นอนหลับพริ้มอยู่บนเตียง เธอค่อย ๆ ขยับเปลือกตาที่หนักอึ้ง เมื่อลืมตาโฟกัสภาพเบื้องหน้าก็เห็นว่าที่นี่คือห้องนอนที่คอนโดไม่ผิดแน่ เธอขยับตัวลุกขึ้นนั่ง ส่ายสายตามองหาราชันย์ ก็ไม่มีวี่แวว ความปวดเมื่อยจากสถานการณ์เมื่อคืนแล่นเข้ามา และคำพูดที่เธอได้ยินชัดเจนก่อนจะหลับไปก็ผุดขึ้นมาย้ำเธออีกครั้ง ‘หายาคุมกินให้ดี ๆ เพราะถ้าเธอท้อง ฉันจะไม่รับผิดชอบ เพราะฉันก็ไม่รู้ว่าใช่ลูกของฉันหรือเปล่า’ มือทั้งสองข้างของเธอกำแน่นจนรู้สึกได้ว่าเล็บของเธอจิกเข้าไปในเนื้อ แต่เธอไม่แม้แต่จะเอาออก ราวกับว่าเธอไม่รู้สึกอะไรทั้งนั้น ดวงตาเริ่มแสบร้อนเพราะน้ำตาเม็ดเล็กกำลังก่อตัวอยู่พร้อมที่จะหลั่งไหลออกมาได้ทุกเมื่อ และไม่นานนักน้ำใส ๆ ก็กลิ้งหลุนออกมาจากดวงตาของเธอจริง ๆ ติ๊ง! ปอร์เช่ ส่งรูปภาพแล้ว ‘วันนี้มีมินิคอนเสิร์ตวงที่เธอชอบมาด้วยนะ เธออยากมาไหม’ เธอ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม