หนึ่งอาทิตย์ต่อมา... วรันธาราที่นั่งดื่มนมอยู่ในห้องรับแขกอดไม่ได้ที่จะชวนเควินคุยเรื่องของณดาเพื่อนรัก
“คุณคิดว่าป่านนี้ณดา... คือฉันหมายถึงณดาจะทำตามแผนที่ฉันวางเอาไว้สำเร็จหรือยังคะ”
เควินถอนใจเบาๆ อย่างอ่อนอกอ่อนใจ เขาห้ามปรามวรันธาราแล้วแต่หล่อนไม่ยอมฟังเลย ให้ตายสิ
“เรื่องที่จะให้ณดาตามไปง้อธีโอน่ะหรือ”
“ใครว่าง้อกันคะ เรียกว่าตามไปทวงสิทธิ์มากกว่า ก็ในเมื่อเพื่อนของคุณทำเพื่อนของฉันมีมลทิน เขาก็ต้องรับผิดชอบสิ ไม่ใช่ทิ้งขว้างเหมือนของไร้ค่าแบบนี้”
คนพูดทำหน้างอง้ำ
“ตอนที่ธีโอมันบินมาหาก็เล่นตัวกันดีนักนี่ จนตอนนี้ผมเองก็ไม่สามารถช่วยพูดอะไรได้แล้วเหมือนกัน”
“ผู้ชายบ้าอะไรก็ไม่รู้ ง้อให้นานกว่านี้หน่อยก็ไม่ได้”
“ก็ผู้ชายอย่างธีโอไงครับ”
“ฉันรู้แล้วน่า ไม่เห็นต้องย้ำเลย”
วรันธาราทำสุ่มเสียงลำบากใจ
“นี่ไม่รู้ว่าณดาเป็นยังไงบ้าง ฉันโทรไปหาดีกว่า”
“หยุดเคยทูนหัว ปล่อยให้ค
