สิปปกรนั่งนิ่งหลังพวงมาลัยเขายังไม่ยอมออกรถจนพราววรินทร์ต้องถาม
“เป็นอะไรหรือเปล่าหรือว่ายังไม่อยากกลับ จะอยู่รอเจอหมอก่อนก็ได้นะ พี่บอกแล้วไงว่าวันนี้ว่างทั้งวัน”
“ไม่ใช่อย่างนั้น เพียงแต่ผมไม่แน่ใจว่าจะบอกเรื่องนี้กับใครคนหนึ่งดีไหม”
“ใครล่ะ”
“น้องแอม”
“ใครกัน”
“น้องที่คณะอักษรฯ ไอ้เต้มันแอบชอบอยู่”
“แล้วน้องเขารู้ตัวหรือเปล่า”
“ไม่หรอก มันแค่แอบชอบยังไม่เคยคุยกันด้วยซ้ำ เอรินว่าควรบอกไหม”
“ฉันตัดสินใจแทนนายไม่ได้หรอก นายต้องตัดสินใจเอง แต่พี่อยากถามคำถามสัก 2-3 ข้อ”
“อือ ได้สิ”
“พี่จะถามนายว่าถ้าบอกเรื่องนี้กับน้องคนนั้นแล้วจะทำยังไงต่อ”
“ก็คงชวนน้องเขามาเยี่ยม ไอ้เต้จะได้มีกำลังใจ บางทีมันอาจจะอย่างตื่นมาคุยกับน้องเขา”
“อือ ก็เป็นความคิดที่ดีนะ”
“งั้นเราไปหาน้องเขาเลยดีไหม วันนี้น่าจะยังไม่เลิกเรียนมั้ง”
“เดี๋ยวสิ ขอถามอีกข้อแต่ข้อนี้อาจจะทำร้ายจิตใจของนายไปบ้าง”
“ถามมา
