ไอน้ำอุ่นจากฝักบัวเริ่มจางหายไป เหลือเพียงความเย็นสบายของผิวกายหลังอาบน้ำเสร็จ
ฉันยืนเช็กความเรียบร้อยของตัวเองหน้ากระจก ผมเปียกหมาดถูกซับอย่างลวก ๆ เสื้อผ้าชุดใหม่เรียบกริบ
แต่ถึงจะพร้อมแค่ไหน…ขาสองข้างกลับไม่ขยับออกจากที่
ราวกับถูกตรึงไว้กับพื้นกระเบื้องเย็นเฉียบ
ในหัวดังก้องเพียงภาพใบหน้าคมเข้มคู่นั้น แววตา และรอยยิ้มมุมปากที่ยังติดตา
ฉันถอนหายใจเบา ๆ พิงหลังกับประตูไม้เย็น ๆ
มือจับลูกบิดไว้…แต่กลับลังเลเหมือนยังไม่กล้าหมุนมันออกไป
เหมือนว่าทันทีที่เปิดประตู…ฉันจะต้องเจอกับพายุลูกเดิมที่เพิ่งหนีเข้ามาหลบ
ในที่สุดฉันก็รวบรวมความกล้า หมุนลูกบิดประตูช้า ๆ แล้วก้าวออกจากห้องน้ำ
กลิ่นสบู่อ่อน ๆ ยังอบอวลรอบตัว ขณะที่หยดน้ำเล็ก ๆ จากปลายผมไหลซึมลงตามคอเสื้อ
สายตากวาดมองไปรอบห้อง…
เขายังนั่งอยู่ที่เดิม โต๊ะทำงานเต็มไปด้วยเอกสารและโน้ตบุ๊กที่เปิดค้างไว้
พี่กองทัพโน้มตัวเล็กน้อย ก้มมอ
