"หวาหยุด! หยุดก่อน คุณทนายครับผมขอเวลานอกเคลียร์กับเมียผมแป๊บหนึ่งครับ"
ไต้ฝุ่นลืมตัวจนเผลอหลุดปากออกมา ก่อนที่เขาจะรีบวิ่งตามเธอทันที่หน้าห้องพอดีจึงคว้าเธอเข้ามาได้ทัน พร้อมกับหมุนตัวเธอให้หันมาเผชิญหน้ากับเขาและคุยกันให้ชัดเจน
"นี่พูดเล่นใช่ไหมหวา? มันไม่ตลกนะ" เขาจ้องหน้าเธอพร้อมกับเอ่ยด้วยน้ำเสียงและสีหน้าเคร่งเครียด
"หวาดูเหมือนเล่นเหรอคะ?"
คนตัวเล็กถามกลับพร้อมกับสู้สายตาเขา ในความคิดเขานั้นไม่คิดว่าเธอจะจริงจังเลยสักนิด เขาไม่เคยเห็นเธอในมุมนั้นเลยนี่
"ไม่เอาน่า อยู่ ๆ จะมาขอหย่ากันง่าย ๆ แบบนี้เลยหรือไง บ้ารึเปล่า" ไต้ฝุ่นเองก็หัวเสียไม่ใช่น้อย เขาพูดพร้อมกับจับไหล่คนตัวเล็กไว้แน่นหนา
"ไม่ได้บ้า แต่หวาแค่คืนเวลาชีวิตให้พี่ พี่จะได้ไม่ต้องเสียใจเสียเวลาอีก เราแค่แยกย้ายกันไปใช้ชีวิตให้ดีก็พอแล้วไม่ใช่เหรอ!"
ยี่หวาชักจะหัวร้อนจริงจัง ดวงตากลมเวลานี่แดงก่ำราวกับคนกำลังจะร้อง
