[สัปดาห์สุดท้ายของเดือน]
เสียงนาฬิกาปลุกยังไม่ทันดังดี ฉันก็ตื่นขึ้นมาแล้ว
แสงแดดลอดผ่านม่านเข้ามากระทบใบหน้า บ่งบอกว่าวันนี้ฟ้าสดใสกว่าทุกวัน
อาทิตย์ใหม่เริ่มต้นขึ้นพร้อมกับเทอมที่กำลังเข้าสู่โหมดจริงจัง
“โอเค… ลุยกันอีกสัปดาห์” ฉันพูดกับตัวเองเบา ๆ ก่อนจะลุกจากเตียง
หลังอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ แม่ก็เตรียมมื้อเช้าไว้ให้เรียบร้อยเหมือนเคย
ฉันนั่งลงที่โต๊ะ กินไปคุยกับแม่ไปเรื่อย ๆ ก่อนจะออกจากบ้านพร้อมกระเป๋าใบเดิมที่เริ่มหนักขึ้นเรื่อย ๆ เพราะเอกสารและชีทเรียน
เมื่อถึงมหาลัย บรรยากาศไม่เหมือนตอนรับน้องอีกต่อไป ไม่มีเสียงโหวกเหวกจากกิจกรรม ไม่มีพี่ ๆ ตะโกนเรียกน้อง มีเพียงนักศึกษาที่เริ่มไหลเข้าคณะตามเวลาคาบเช้า
“อรุณสวัสดิ์จ้าาาา~” แจมโผล่หัวมาจากอีกฝั่งของฉัน พร้อมเสียงสดใสประจำตัว
“เหนื่อยยังไม่หายเลยอะ นึกว่าได้พักยาวกว่านี้” แบมแบมพูดพลางเดินมาคล้องแขนฉัน
“เอาน่า อย่างน้อยวันนี้อา
