หลังอาบน้ำเปลี่ยนชุดเรียบร้อย ฉันเปิดประตูห้องออกมาก็เห็นพี่หมอกยืนพิงผนังรออยู่แล้ว เขาสวมเสื้อเชิ้ตแขนสั้นสีน้ำตาลอ่อนกับกางเกงขาสั้น ดูเรียบง่ายแต่ก็หล่อจนอดมองซ้ำไม่ได้
“พร้อมยังครับคุณผู้หญิง”
เขายิ้มบางแล้วยื่นหมวกกันน็อกมาให้
“พร้อมมากค่ะ!” ฉันรับหมวกมาใส่ พลางหัวเราะเบา ๆ แล้วเดินตามเขาออกไป
ไม่นานเราก็ขี่มอเตอร์ไซค์เช่าขึ้นเนินลงเนินไปตามถนนเลียบเกาะ ลมทะเลตีหน้าเบา ๆ กลิ่นแดด กลิ่นเกลือ และกลิ่นความสุขอบอวลอยู่รอบตัว ฉันกอดเอวเขาหลวม ๆ และวางคางลงบนไหล่ข้างหนึ่งอย่างเผลอไผล
“ขี่เร็วแบบนี้ หวานจะหลับคารถเอานะ” ฉันแกล้งพูด
“ก็ไม่เป็นไร ถ้าจะหลับก็กอดแน่น ๆ ละกัน พี่ไม่ปล่อยหล่นหรอก”
“เขินนะคะ หยอดเก่งจริง ๆ”
“ไม่ได้หยอด พี่พูดจริง”
เสียงหัวเราะของฉันดังขึ้นท่ามกลางเสียงลม ท้องฟ้าใส แดดไม่แรงจนเกินไป วันนี้มันดีเหลือเกิน
เราแวะหาดตาแหวนตอนสาย ถอดรองเท้าเดินเท้าเปล่าบนหาดทร
