9
1013 คำ
หญิงสาวลอบกลืนน้ำลายด้วยความหวาดหวั่นกับสายตาคมดุของเขาก่อนจะตอบ “ก็ในเมื่อตอนนี้เจก็เจ็บอยู่แล้ว มันก็คงไม่เจ็บมากไปกว่านี้หรอกค่ะ”
หญิงสาวกล่าวอย่างดื้อดึง ขณะที่ชายหนุ่มพยักหน้าขึ้นลงช้าๆ เขาดึงตัวเธอให้ลุกขึ้นยืน มือใหญ่ไล้ไปตามโครงหน้าเล็กของหญิงสาว ขณะที่ดวงตาของเขาวาววับให้ความรู้สึกถึงอันตรายบางอย่าง
“ดี...ในเมื่อเตือนแล้วไม่ฟัง งั้นก็ลองดูกันได้”
“...”
“แต่ฉันบอกไว้ก่อนนะเจว่าเธอเปลี่ยนใจฉันไม่ได้หรอก ไม่ว่ายังไงก็ทำให้ฉันรักเธอไม่ได้”
เขาพูดพร้อมกับที่โน้มใบหน้าเข้ามาหาเธอเรื่อยๆ เจลกาตัวแข็งทื่อ ดวงตากลมโตสีดำสนิทจ้องมองเขาเขม็ง ขณะที่ในปอดรู้สึกอึดอัดกับความใกล้ชิดในระดับนี้ระหว่างเธอกับเขา
“คุณมาเรียสคิดจะทำอะ...ไร” น้ำเสียงตอนท้ายเบาหวิวกับความใกล้ชิดนั้น
“จูบเธอไง”
คำตอบของเขาตรงไปตรงมาเป็นอย่างยิ่ง และนั่นแทบทำให้เจลกาสำลักลมหายใจของตนเอง เธอเพิ่งรู้ว่าเขาตบหลังเธอเบาๆ เพื่อให้เธอหายใจออกมา แล้วตอนนั้นเองที่หญิงสาวกลับรู้สึกคล้ายกับตนเองกำลังเมาอีกครั้ง หรือไม่ก็ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมานั้นเธอก็ยังคงเมาอยู่และฝันอยู่แน่ๆ ถึงได้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น
“ทำไมถึงต้อง...” ทำอย่างนี้
“เธอยื่นข้อเสนอนี้เองนะเจลกา...ในเมื่อเลิกรักฉันไม่ได้ ถอยหลังไม่ได้ก็ต้องเดินหน้าต่อไม่ใช่หรือไง”
“แล้ว...”
หญิงสาวทอดเสียงอ่อน ยังคงรู้สึกคลับคล้ายว่านี่คือความฝัน
“แล้วฉันก็ตกลง เธอเป็นผู้หญิงของมาเรียส วาคอนซีเลสได้”
“...”
“แต่ฉันจะไม่รักเธอ ไม่มีทางรักเธอ”
“...”
“และเมื่อฉันเบื่อหรือหมดสนุกแล้ว...ฉันก็จะทิ้งเธอไปแน่นอนเจลกา”
“...”
“ถ้าเธอรับได้ก็เป็นอันตกลง”
เจลกาเม้มปากแน่น กะพริบตาครั้งหนึ่งขณะที่มองใบหน้าหล่อเหลาที่อยู่ห่างเธอไปไม่กี่ฟุตเท่านั้น แล้วตอนนั้นเองที่สองมือเล็กของเธอเป็นฝ่ายแตะใบหน้าหล่อเหลาของคนที่เธอฝังใจรักมาตลอดตั้งแต่อายุ สิบห้า ความอบอุ่นของร่างกายของเขาผ่านเข้าสู่ฝ่ามือเล็กของเธอและทำให้เธอรับรู้ว่านี่ไม่ใช่ความฝันแต่เป็นความจริง
สิบปี...ตั้งแต่เริ่มเป็นสาวจนกระทั่งผ่านมาถึงวันนี้เธอก็ยังรักเขาอยู่เสมอ รักซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนเหมือนคนบ้า รักจนแม้แต่ในเวลานี้กลับไม่ได้โกรธเคืองที่เขาจะทำเหมือนเธอเป็นของเล่นที่เบื่อแล้วจะทิ้ง
บางทีเธออาจจะเป็นคนโง่อย่างที่เขาว่าจริงๆ เธออยากลองเล่นกับไฟไปให้สุด แผดเผาหัวใจให้มอดไหม้แล้วสุดท้ายค่อยเสี่ยงดูว่าผลลัพธ์นั้นจะเป็นอย่างไร
ระหว่างที่อยู่ในอ้อมกอดของเขา...เธออาจจะทำให้เขารักเธอก็ได้
หญิงสาวคิดอย่างเพ้อฝัน ขณะที่ระบายลมหายใจออกมาอย่างช้าๆ ดวงตาพลันแปรเปลี่ยนเป็นหนักแน่นจริงจังในยามตอบรับชายหนุ่ม
“ได้ เจยินดีเป็นผู้หญิงของคุณมาเรียส เจยอมรับสิ่งที่ตัวเองเลือกและจะไม่มีวันเดินถอยหลังกลับไปแล้ว”
เธอเลือกจะยื่นมือไปคว้าเอาหัวใจและความรักของผู้ชายที่เธอรักแล้ว ไม่ว่าจะเพราะสถานการณ์พาไปหรืออะไรก็ตาม แต่เธอจะไม่หันหลังกลับไปอีกแล้ว!
พลันรอยยิ้มเหยียดผุดพรายขึ้นบนดวงหน้าหล่อเหลา ชายหนุ่มปัดมือเล็กออกจากใบหน้าของตนเอง แล้วเลื่อนมือประคองสองข้างแก้มเย็นชืดของหญิงสาวก่อนจะก้มหน้าชิดใบหน้าเล็กของเธอ แล้วแนบ ริมฝีปากจุมพิตหญิงสาวในวินาทีนั้นเอง!
“อื้อ!”
เจลกาอึกอักและทำท่าจะผลักชายหนุ่มแต่เขาไม่ยอมปล่อยเธอไป ขณะที่เข้าครอบครองริมฝีปากเธอด้วยปากของเขาอย่างเร่าร้อนรุนแรงจนเธอที่ไม่เคยมีประสบการณ์ใดๆ ทั้งสิ้นถึงกับตั้งรับไม่ทัน ก่อนจะสะดุ้งสุดตัวและแทบลืมหายใจเมื่อรับรู้ได้ถึงเรียวลิ้นที่สอดแทรกเข้ามาภายในโพรงปากของตนเอง และความรู้สึกที่เริ่มก่อตัวขึ้นก็ทำให้แข้งขาของเธออ่อนแรงจนแทบจะทรงตัวไม่อยู่ กระทั่งเขาใช้ท่อนแขนข้างหนึ่งดึงรั้งตัวเธอเอาไว้ไม่ให้ทรุดลงไปกองกับพื้น ขณะที่ยังตะโบมจูบเธออย่างรุกเร้ารุนแรงและดุดันเอาแต่ใจผิดกับท่าทีเยือกเย็นจนเกือบจะเป็นเย็นชาของเขาลิบลับ!
ฝ่ามือเล็กได้แต่ขยุ้มจิกกับคอเสื้อของมาเรียสแน่น เธอถูกเขาจูบเรียกร้องจนหายใจไม่ออกและไม่อาจหายใจได้ทัน เธอไม่เคยมาก่อนและครูของเธอก็ไม่คิดจะสอนอะไรเธอสักนิด สุดท้ายหญิงสาวก็ทนไม่ไหวเพราะกลั้นหายใจนานเกินไป เธอทุบมือกับอกของเขาเป็นสัญญาณเตือนพลางเบี่ยงศีรษะหวังให้หลุดจากการครอบครองของเขา กระทั่งในที่สุดชายหนุ่มก็ยอมปล่อยริมฝีปากของเธอ หญิงสาวรีบสูดลมหายใจเข้าปอดขณะที่สมองอื้ออึงก็ได้ยินเสียงหัวเราะราวกับเย้ยหยันของชายหนุ่มดังข้างหู และรับรู้ได้ถึงริมฝีปากร้อนผ่าวที่แตะลงบนผิวเนื้ออ่อนนุ่มบริเวณลำคอของตนเอง
หญิงสาวตัวสั่นสะท้าน ความรู้สึกซ่านซ่าบางอย่างแล่นปราดไปทั่วกายในตอนที่เขาและเล็มกลืนกินเธอช้าๆ และพึมพำให้เธอได้ยินว่า
“เธอเปลี่ยนใจไม่ได้แล้วนะเจ...และถอยไม่ได้ตั้งแต่เธอยื่นมือมาเล่นกับไฟแล้ว”
“...”
“และมันจะไม่ยอมดับจนกว่ามันจะเผาไหม้ทุกอย่างทั้งหมด เธอต้องจำเอาไว้ให้ขึ้นใจนะเจลกา”
- ผู้เขียน
