22
คะนิ้ง
"อ่ะ" อยู่ๆ พี่คอปเตอร์ก็ยื่นถุงมาให้ฉันที่นั่งดูทีวีอยู่ห้องนั่งเล่นหลังจากกินข้าวอาบน้ำเสร็จ
"อะไร?" ฉันมองหน้าคนตัวโตสลับกับถุงอย่างไม่เข้าใจ จะให้ฉันว่างั้น?
"ดูเองสิ" เขาวางถุงมากมายลงข้างๆแล้วเดินอ้อมมานั่งข้างอีกฝั่ง จะพูดน้อยไปไหนกลัวดอกพิกุลร่วงออกจากปากรึไงกันพ่อคุ๊ณณณ
"ซื้อให้หมูน้อยหรอ" ฉันเปิดดูถุงที่เขาให้แล้วถามอย่างตื่นเต้น เขาซื้อเสื้อผ้าให้ฉันอย่างนั้นหรอ นี่เขาซื้อให้ฉันจริงๆ หรอ
"อือ" ตอบในคอ เอนหลังพิงโซฟามองดูทีวี ฟอร์มจัดจริงๆ พ่อคุณ แต่ก็ไม่เป็นไร มันเป็นสไตล์ของเขา!!
"ขอบคุณค่ะ^^ เดี๋ยวหมูน้อยไปใส่ให้ดูนะ" ฉันฉีกยิ้มหวานแล้วหอบถุงเสื้อผ้าวิ่งเข้าห้องนอน ฉันเห็นชุดนอนด้วย จะใส่นอนคืนนี้เลย
"นุ่มจัง^^" ฉันหยิบชุดนอนเสื้อแขนขาวกางเกงขายาวสีขาวออกมาใส่ด้วยมือเดียว เขาเรียกผ้าอะไรไม่รู้ แต่มันหนานุ่มมาก มีระบายที่ขาที่แขน น่ารักไปอีก
"น่ารักมั
