25
"แขนจะหายตอนไหน ทำอะไรก็ไม่ได้เลย" ฉันยกแขนขึ้นมองบ่นงึมงำกับอกกว้าง
"หมอบอกว่าเดือนนึงก็น่าจะหายแล้วไม่ใช่หรอ"เขาลูบบ่าบอกฉัน
"นี่แค่สองอาทิตย์เอง อีกตั้งสองอาทิตย์แหนะ"ฉันอยากหายเร็วๆ อยากทำอะไรได้ไวๆ มันเบื่อนะที่ทำอะไรไม่ได้แบบนี้
จุ๊บ
"เดี๋ยวก็หาย" เขาก้มลงจุ๊บหน้าผากฉันทีนึง ทำเหมือนก่อนหน้านี้เราไม่ได้ะเลาะกันเลย
"ง่วง อยากนอนในนี้" ฉันเงยหน้าพูดอ้อน ฉันรู้สึกเมื่อยตัว นอนแช่น้ำอุ่นแล้วง่วง มันสบายตัวดี
"กินข้าวก่อนค่อยมานอน แช่น้ำเดี๋ยวไม่สบาย"
"แช่น้ำอุ่นไม่เป็นไรหรอก นะ" แบบนี้แหละสบายดีฉันชอบ แถมได้นอนซบอกกว้างของเขาอีก และที่ดีไปกว่านั้นจะได้ไม่ต้องออกไปเห็นหน้ายัยแกงจืดนั้น
"อือๆ" เขาพยักหน้ายอม ลูบหลังกล่อมฉันด้วย อือ สบายจัง
1 ชั่วโมงผ่านไป
พี่คอปปลุกฉันให้มากินข้าว จะได้กินยา ออกมาก็เป็นไปตามคาด ยัยนั่นทำกับข้าวเสร็จแล้ว 555
"แจงทำสเต๊กสูตรที่เตอร์ช
