24
"คะนิ้ง! คะนิ้ง!" เสียงเรียกตามหลังมา แต่ฉันรีบกดปิดลิฟต์รัวๆ จนในที่สุดเขาก็ตามมาไม่ทัน ฉันยืนร้องไห้อยู่ในลิฟต์จนมาถึงชั้นล่าง ก็ไม่รู้จะไปไหนเหมือนกัน ฉันไปไหนไม่เป็นฉันไม่รู้จักที่ไหนเลย ฉันคิดผิดที่มาที่นี่กับเขา ฉันได้แต่อยู่คอนโดไม่ได้ออกไปไหนเลย
"ฮือออ คนใจร้าย ใจร้ายที่สุด ฮืออออ" ทั้งเดินทั้งร้อง ฉันไม่รู้ว่าจะไปแอบเขาที่ไหน เลยเดินไปที่สวนหย่อมของคอนโด นั่งแอบอยู่หลังพุ่มไม้
"คอยดูนะ ฉันจะไม่รักนายแล้ว ฮืออ จะไปฟ้องแม่ให้ลงโทษนาย ให้ตายเลย ฮือออ" ฉันพูดกับตัวเองอย่างแค้นใจ ร้องห่มร้องไห้
คอปเตอร์
ผมวิ่งตามร่างบางลงมาข้างล่างแต่เธอหายไปแล้ว ผมถามพนักงานแถวนั้นได้คำตอบว่าเธอวิ่งมาที่สวนหย่อมของคอนโด เดินมาไม่ไกลก็ได้ยินเสียงร้องไห้กับเสียงบ่นงึมงำบอกจะไม่รักผมด้วย เธอโกรธที่ผมไม่มีเวลาให้และงอนที่ผมเอาผู้หญิงเข้าห้อง แต่จะทำไงได้ล่ะมันไม่มีห้องพักอื่นจริงๆ
สวบ
"มา
