30
คะนิ้ง
จุ๊บ จุ๊บ
"พอแล้วนะ ช้ำไปทั้งตัวแล้ว" ฉันบอกคนที่เอาแต่คลอเคลียฉันไม่หยุด ฉันไม่มีแรงเหลือแล้ว เขาไล่ทำมาตั้งแต่ที่ระเบียงจนยกสุดท้ายที่เตียงเนี่ย
"อือ" เขารับรู้แต่ก็ยังคลอเคลียไม่หยุด จนฉันหลับตาลงนอนหนีจากไอ้ผู้ชายหื่น ด้วยความเพลียจึงทำให้ฉันหลับไม่ยาก
19.00น.
ม๊วบๆๆๆๆ
"อือ ไม่กวน" ฉันพลิกตัวหนีสัมผัส ยุกยิกๆ บนหน้าและตัว ทั้งที่ยังหลับตาอยู่ ฉันรู้ว่าต้องเป็นเขาแน่ๆ
"ไม่กินข้าวหรอครับ" เขาตามมาจูบแก้มฉันเล่นพลางถาม
"ข้าวหรอ^^" ฉันรีบลืมตา พลิกตัวนอนหงายยิ้มตาหยีฉันหิวข้าว!
จุ๊บ
"ลุกไปใส่เสื้อผ้าไปกินข้าว" เขาก้มลงจุ๊บปากฉันอีกทีก่อนจะบอก เขาน่ารักจังคริ คริ
สวบ
"หมูน้อยรักพี่คอปจัง^^" ฉันลุกขึ้นนั่งกอดคนตัวโต ซุกหน้ากับแผงอกกว้าง
"ขี้อ้อนจังนะเรา" เขากอดตอบลูบหัวฉันอย่างอ่อนโยน
"^^" ฉันยิ้มรับ เพราะฉันชอบอ้อนเขาที่สุด
"เราจะกลับวันไหนคะ" ฉันถ
