เสียงจากฝ่ามือเล็กๆ ของหญิงสาว ฟาดลงไปที่ใบหน้ายียวนของเขาเต็มแรง… หล่อนไม่ได้นึกสนุกไปกับคำพูดของเขาเลยแม้แต่น้อย
อาทิตย์ยกฝ่ามือใหญ่ขึ้นสัมผัสใบหน้าที่โดนตบ ลูบไล้ไปมา...มองหน้าเธอโดยไม่ถือโทษ
น่าแปลก…ที่แววตาดุคู่นั้นบอกว่าไม่โกรธเธอแต่อย่างใด
“จะตบอีกก็ได้นะ กี่ทีก็ได้... ถ้ามันจะช่วยให้ความรู้สึกของเธอดีขึ้นมาบ้าง” เขาบอกด้วยแววตาสำนึก นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตของเขาที่โดนผู้หญิงตบหน้า
“ต่อให้ตบหน้านายสักร้อยทีพันที… มันก็คงไม่มีอะไรดีขึ้น”
เธอตอกย้ำถึงสิ่งที่ได้สูญเสียไปแล้ว
“ผมขอโทษ…” เป็นครั้งแรกที่เขาลดน้ำเสียงให้เธอขนาดนี้
“ขอโทษที่ข่มขืนฉัน... ยังงั้นหรือคะ?” เธอตีสำนวน
“ก็… ผมเพิ่งรู้ว่าคุณไม่ใช่ดาลัน”
เขาพูดพลางควักกระเป๋าสตางค์ของเธอออกมาวางที่เตียง
รัตติกรคว้ากระเป๋าสตา
