“คนซ้ายคือนายอาทิตย์ ส่วนคนขวา… คือคุณนาวิน เป็นน้องชาย”
ดวงตาของป้าอิ่มพราวไปด้วยภาพแห่งอดีตที่ผุดพรายเหมือนภาพฝัน… อดีตที่รอเวลารื้อฟื้นให้ใครสักคนได้รับฟัง
รัตติกรเพ่งมองรูปนั้นอย่างจงใจค้นหาความหมาย
สองหนุ่มในรูปมีใบหน้าที่หล่อเหลาไม่แพ้กัน โครงหน้าสมบูรณ์แบบราวกับประติมากรรมที่ถูกสลักเสลาเอาไว้อย่างวิจิตรบรรจง เป็นภาพของสองพี่น้องที่มีความละม้ายคล้ายคลึงกันมาก
ทว่าหากพิจารณาให้ดี… จะเห็นว่าดวงตาของนายอาทิตย์ผู้เป็นพี่ชายนั้นดูแข็งกร้าวกว่าดวงตาของนาวินผู้เป็นน้องชายที่มีประกายของความอ่อนโยนฉาบฉายเอาไว้มากกว่า
ป้าอิ่มเริ่มเล่าให้รัตติกรฟัง ถึงเรื่องราวแต่หนหลังของชีวิตผู้คนภายใต้ชายคาคฤหาสน์หลังนี้
นายสมภพผู้เป็นบิดาของอาทิตย์และนาวิน ได้พบรักกับโลมจันทร์ ซึ่งเป็นมารดาผู้ให้กำเนิดบุตรชายทั้งสองของเขา
ตอนแรกที่เจอกัน โลมจันท
