หรือเธอจะหลงรักเมืองนี้เข้าแล้ว
660 คำ
ยามเที่ยงคืนมาเยือน นาคินทร์รู้ตัวว่าตนเองจะต้องกลายร่างเป็นมัน และต้องใช้ชีวิตอย่างพญาอสรพิษจนถึงรุ่งสางของทุกวัน รอจนแสงของรุ่งอรุณมาเยือน แสงสีทองและน้ำค้างยามเช้าจะทำให้เขากลับมาเป็นมนุษย์อีกครั้ง
เขาจึงมาอยู่ที่เรือนส่วนตัวแห่งนี้ เพื่อหลบซ่อนจากสายตาผู้อื่น แม้แต่มารดา เพื่อไม่ให้ใครรู้ เป็นเช่นนี้ ตั้งแต่อายุยี่สิบห้า!
ซึ่งเขารู้ดีว่า ที่ชีวิตเขาเป็นเช่นนี้ ไม่ใช่เพราะใคร แต่เป็นเพราะตัวเขาเอง ความทรงจำในชาติที่แล้วซึ่งยังประทับอยู่ในหัวเขา ตอกย้ำให้เขาไม่ลืมตัวเอง ไม่ลืมความจริงที่แสนเจ็บปวด
ว่าตัวเขานั้นเคยเป็นงูจงอางอยู่บนสวรรค์ชื่อว่านาคี หากแต่นาคีทำผิดกฎเพราะแอบไปร่วมรักกับนางฟ้าแล้วเผลอทำให้เธอถูกพิษจนทำให้ดวงจิตสลาย เขาเสียใจมาก ร้องบอกกับพระอินทร์ว่านางฟ้ากับเขารักกันด้วยใจบริสุทธิ์ ขอให้เขาและเธอได้ไปเกิดยังโลกมนุษย์ เพื่อครองคู่กัน
พระอินทร์ทรงเมตตายินยอมให้ตามนั้น เพียงแต่เขาจะยังไม่เป็นมนุษย์เต็มตัว จนกว่าจะได้เจอรักแท้และร่วมรักกันในคืนวันเพ็ญท่ามกลางแสงสวรรค์
“ใครจะมารักงูอย่างเราได้วะ ไม่มีทางเป็นไปได้แน่”
และสำหรับอีกเรื่องที่เขาไม่สามารถทำได้อย่างมนุษย์ทั่วไป แม้อยู่ในร่างมนุษย์ ราวกับเป็นคำสาป นั่นก็คือการมีเพศสัมพันธ์กับหญิงสาว เพราะเมื่อไหร่ก็ตามที่เขาถึงจุดสุดยอด เขาจะกลายร่างเป็นงูจงอางในทันที
ชายหนุ่มจึงเลี่ยงการประกอบกิจกามกับสตรีเพศมาโดยตลอด ทั้งเพื่อป้องกันตัวเองและเพื่อไม่ให้ความลับรั่วไหล หากคราใดต้องการขึ้นมาระงับไม่อยู่ เขาทำได้เพียงช่วยตัวเองไปเท่านั้น
“แต่ผมก็จะรอ ไม่ว่าจะอีกกี่ปีกี่ชาติ แม้จะทรมานแค่ไหนก็ตาม ผมจะรอเจอคุณทุกลมหายใจ นางฟ้าที่รักของผม”
แพรทองอาบน้ำเสร็จเรียบร้อยก็ออกจากห้องน้ำ เนื้อกายขาวผุดผ่องเต็มไปด้วยหยาดเหงื่อเกาะพราว เธอเดินมานั่งที่ปลายเตียง มือยังใช้ผ้าขนหนูขยี้ผมไปด้วย เพราะเพิ่งสระมาหมาดๆ
“ยัยวิ ยายวิ!” เจ้าหล่อนลองร้องเรียกชื่อเพื่อนดู แต่เจ้าของชื่อไม่ตอบ กลับส่งเสียงกรนมาแทน “หลับซะแล้ว ยังไม่ทันได้อาบน้ำเลย สกปรกจริง”
หญิงสาวอดหัวเราะเพื่อนไม่ได้ ก่อนหันมองรอบห้องที่กว้างขวางและสะดวกสบาย สไตล์ไทยผสมโมเดิลที่ให้ความรู้สึกลงตัวทุกซอกทุกมุม
“บรรยากาศดี๊ดี”
เธอเดินไปหยุดมองทิวทัศน์ของลำธารสวยขนาดใหญ่ท่ามกลางภูเขาเขียวขจีเบื้องหน้า ทั้งๆที่ยังสวมผ้าขนหนูแค่ผืนเดียว ด้วยความที่คิดไปเองว่าคงไม่มีใครเห็น
“อากาศเย็นสบายดีจัง กลิ่นดอกไม้ก็หอมตลบอบอวลไปหมด แชื่นใจสุดๆ น้ำในลำธารก็ใสน่าเล่นชะมัดเลย เฮ้อ สงสัยฉันจะหลงเสน่ห์เมืองนี้เข้าแล้วสินะ”
เจ้าหล่อนจ้องมองไปยังลำธารสวยขนาดใหญ่ ที่มีทั้งแก่งและกลุ่มโขดหินตั้งเรียงรายไปทั่ว เวลาเย็นย่ำเช่นนี้ แสงอาทิตย์อุ่นๆที่สาดส่องลงมายิ่งทำให้ผืนน้ำสวยงามระยิบระยับ
“เอ๊ะ...ทางนั้น” แพรทองพยายามจ้องมองผานไปยังริมลำธารฝั่งตรงข้าม เธอจึงได้เห็นบ้านพักหลังใหญ่ที่ซ่อนตัวอยู่ภายใต้หมู่ไม้เขียวครึ้ม “มีบ้านอยู่ตรงนั้นใช่มั้ยนะ หรือว่าเป็นรีสอร์ทเหมือนกัน”
หญิงสาวพยายามจ้องมองบ้านพักหลังนั้น เพื่อดูว่ามีใครอยู่หรือไม่ แต่เพ่งเท่าไหร่ก็ไม่ได้ผล เธอไม่เห็นใครแม้แต่คนเดียว
- ผู้เขียน
