ตอนที่ 11
ชอบอ่อยงั้นรึ
“มึงจะไปทำอะไรก็ไปทำได้แล้ว อีจำปา!!”
เสียงเข้มนั้นทำเอาจีรยา สะดุ้งโหยง จนต้องรีบถอยหลังด้วยเกรงว่าจะโดนพ่อครูจอมดุ เป่าคาถาใส่ด้วยความโมโห เขาว่าพวกพ่อหมอผีหรือคนเล่นของนี้ หากไม่พอใจใครก็อาจจะเสกสิ่งไม่ดีให้อีกฝ่ายได้ไม่ยากนัก
การไม่ไปสร้างอารมณ์ขุ่นมัวให้บังเกิดน่าจะดีกว่า
นี่คงจะไม่พอใจเธอเรื่องที่เสนอหน้ามากไปกระมัง
“พี่สร้อยจ้ะ คุณภพเขามาที่เรือนพ่อครูบ่อยมั้ยจ้ะ”
สุดท้ายจีรยา ก็ต้องรีบเดินมาหลังเรือนยังส่วนลานครัว ที่สร้อย กับไอ้กล้านั่งกินข้าวอยู่ และเอ่ยถามในสิ่งที่ตนสงสัยเพื่อจะได้ประเมินสถานการณ์ได้ว่านี่อยู่ในช่วงไหนของเรื่อง
“ไม่บ่อยหรอก ทำไมรึ?เอ็งสนใจเขารึไง”
สร้อยหันมาบอก ก่อนจะเลื่อนจานข้าวหอมมะลิร้อนๆให้อีกฝ่าย เมื่อร่างบางนั้นนั่งลงบนแคร่ไม้ไผ่ “อย่าได้ฝันเฟื่องไปเลย คุณภพเขาตามเทียวไล้เทียวขื่อกับ อีเปียลูกผู้ใหญ่ทัศน์อยู่”
คำบอกของสร้
