จิวซูกลับมาถึงเรือนก็ถึงกับเข่าทรุด เพราะถูกจับกินไปตั้งหลายน้ำ ไหนจะต้องเดินลงมาจากเขาอีก ยังดีที่มีเพื่อนบ้านหิ้วปีกลงมา นางเอ่ยถ้อยคำโป้ปดบอกว่าหลงป่า เดินหาทางออกจนเหนื่อยล้าเพราะไม่อยากให้ทุกคนเป็นห่วง
“เห้อ!..เหตุใดข้าถึงได้เจอเรื่องเช่นนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่านะ” น้ำเสียงนั้นดูเบื่อหน่ายเป็นอย่างมาก แม้นางจะเริ่มชอบมันแล้วก็เถอะ แต่ทุกครั้งที่เรื่องเกิดขึ้นมันล้วนแต่ไม่เหมาะสมทั้งนั้น บุรุษแต่ละคนที่นางร่วมรักด้วยมิใช่สามี ซึ่งมันไม่ถูกไม่ควรแม้แต่น้อย
นางมิใช่หญิงนางโลมที่จะเอากับผู้ใดก็ได้ ทุกอย่างเกิดขึ้นก็เพราะอีกฝ่ายใช้กำลังข่มเหง และดูเหมือนพวกเขาจะเป็นคนมีอำนาจ จะร้องเรียนก็คงเป็นไปได้ยาก จิวซูจึงตั้งใจจะเก็บตัวไม่ออกไปไหน จะได้ไม่ต้องพบเจอกับบุรุษทั้งสอง ให้เขาข่มเหงได้อีก
หนึ่งเดือนผ่านไป เรือนเชือดที่เคยครึกครื้นกลับเงียบสงัด ไม่มีเสียงดนตรีหรือเสียงครางเช่นแต่ก่อน เพราะไม่มีใ
