วันต่อมา
8.45 am.
พรึบ
"อื้อ..."
ผมเลิกคิ้วมองคนที่กำลังตื่นลืมตามามองสบตาผมที่กำลังนอนตะแคงข้างเท้าคางมองน้องตอนหลับอยู่ นั่นทำให้เมลต้องขมวดคิ้วหลังจากตื่นเต็มตา ผมเหยียดยิ้มพร้อมกับขยับไปกดจูบที่หน้าผากของน้องเบาๆ
"มอนิ่งครับ"
"พี่ตื่นนานรึยัง.."
"ห้าหกนาทีได้มั้ง"
ไม่รู้ว่านานเท่าไหร่ แต่รู้แค่ว่าผมตื่นมาก็ลุกไม่ขึ้นเลยเพราะพอได้เห็นหน้าเมลตอนนอนหลับอยู่มันเป็นภาพที่โคตรจะละสายตาไม่ได้ถึงขนาดว่าต้องกดเปิดม่านเพื่อให้แสงเข้าเลยทีเดียว
"กี่โมงแล้วเนี่ย"
"จะเก้าโมงเช้าแล้ว"
"ห๊ะ!? เก้าโมงเช้า! อ๊ะ...ปวดหัวจัง"
ผมมองเมลที่กำลังยกมือขึ้นจับหัวก่อนจะยิ้มออกมาบางๆด้วยความเอ็นดู เพราะตอนนี้เธอคงกำลังอยู่ในอาการแฮงค์
"เมื่อคืนดื่มหนักมันก็ต้องแฮงค์อยู่แล้ว"
"แฮงค์ไม่ได้นะ วันนี้ต้องไปทำงาน"
"เดี๋ยวพี่บอกให้"
"ไม่เอาหรอก เมลต้องไปทำงาน.."
"เมลนอนพักผ่อนให้เต็มที่เถอะ แล้วบ่ายๆค
