หลายวันมานี้เธอพยายามหลบหน้าเขาตลอด พอวันสุดท้ายของภาคเรียน เธอรีบกลับห้องแล้วเก็บของออกจากห้องไป เรียกรถมุ่งหน้าสู่สนามบิน
จ.เชียงใหม่ ไร่ชาธารธารา
“สวัสดีค่ะคุณยายคุณตา คิดถึงจังเลย”
พอนั่งรถมาถึงสนามบินเชียงใหม่ ตากับยายก็มารอรับแบบนี้ทุกครั้ง ตั้งแต่สมัยเรียนม.ปลายแล้ว
“ตัวแสบของตามาให้ตากอดหน่อย”
ตายายหลานกอดกันด้วยความคิดถึง
“กลับบ้านกันเถอะ วันนี้ยายสั่งคนทำกับข้าวรอหนูเยอะแยะเลย ”
ต่อให้เธอจะไร้ค่าสำหรับใคร แต่สำหรับที่บ้านเธอก็คือคนสำคัญเสมอ
“ไปกันค่ะ แล้วคุณพ่อกับคุณแม่ละคะ”
ปกติพ่อกับแม่ก็จะมารับด้วย แต่วันนี้มีแค่ตากับยาย
“พ่อกับแม่เขาเข้าบริษัทหนะลูก ไปกันเถอะ”
นั่งรถจากสนามบินเข้าไร่ก็นานพอสมควร กว่าจะมาถึงก็บ่าย ที่ไร่เปิดเป็นไร่ธารธาราให้คนเข้าพัก ชมสวนชมบรรยากาศที่สวยงามมีอาหารการกิน ที่พักที่สะอาดอากาศบริสุทธิ์ และจะมีบ้านหลังใหญ่ที่เป็นบ้านของคุณตาคุณยาย
