“ไอ้เชี้ยฟาร์!มึงแม่งก็พูดอ้อมโลกอยู่ได้ จะจีบน้องก็บอกน้องไปตรงๆเลยดิวะ ทีตอนอยู่กับพวกกูเก่งจังสัส”
นั่งทานข้าวกันไปซักพัก เพื่อนพี่ฟาร์ก็โพล่งขึ้นเสียงดัง
ผลั๊วะ!!
“โอ้ยเชี้ยฟาร์มึงตบกูทำไมวะ”
เพื่อนพี่ฟาร์ลูบหัวปรอยๆ เมื่อโดนป๊าบเข้าให้
“ปากดีสัส กูไม่ถีบมึงก็บุญละ อย่าไปฟังพวกมันเลยนะครับ พวกมันก็แกล้งแซวเล่นไปงั้น ”
ฟาร์รีบแก้ตัวอย่างเคอะเขิน จนจูนได้แต่ยิ้มบางๆ เอ็นดูในความหยอกล้อของพี่ๆ
@ลีโอ
หลังจากเข้ามานั่งในร้านอาหาร ที่นัดว่าจะเลี้ยงกลุ่มรุ่นพี่และเพื่อนๆ ไม่นานทุกคนก็เริ่มทยอยมา แต่กลับมีใครบางคนที่หายไป
“น้องลินิณญ์น้องจูนไม่มาเหรอจ๊ะ”
พอลินิณญ์กับไดจิมาถึง ปลายฝนก็ถามหาจูน
“ไม่มาค่ะพี่ปลาย จูนทานที่โรงอาหารเห็นบอกจะรีบเคลียร์งานส่งอาจารย์ พอปิดเทอมจะรีบกลับเชียงใหม่ค่ะ”
ลินิณญ์อธิบายให้รุ่นพี่ฟัง ลีโอเอาแต่นั่งเงียบฟังบทสนทนา ตามสไตน์ของเขานั่นแหละ หลังทานอาห
