“เชี้ยลีโอใจเย็นดิวะ”
น็อตแกะมือลีโอออก แค่จะแกล้งแหย่แต่เพื่อนแม่งตึงจัด
“จูนอยู่ไหน”
คราวนี้เขาถามอย่างใจเย็น รอฟังคำตอบจากเพื่อนเวร ที่เอาแต่ยิ้มชอบใจที่เห็นคนนิ่งขรึมแบบเขาดิ้นพล่าน
“ก็ไม่รู้ไงเจอกันหน้าห้องน้ำ น้องเดินไปไหนแล้วไม่รู้”
ลีโอลุกขึ้นจากโต๊ะ สายตากวาดมองไปโดยรอบ ตั้งแต่มาถึงผับก็ไม่ได้สนใจมองใครเลย
“ลีโอใจเย็น”
มาร์ตินเดินตามลีโอไปติดๆ เพราะลีโอเมามาก
เดี๋ยวจะเผลอไปกวนบาทาใครเข้า
ตึก ตึก ตึก
ด้วยแสงไฟที่สลัว ลีโอเดินมองหาทีละโต๊ะ
สอดส่องสายตาไปทั่ว หวังจะเจอคนที่ตามหา
“เห้ย!!เดินระวังหน่อยดิ”
และยังชนไปทั่วอีก เพราะเมามาก
“ขอโทษแทนเพื่อนผมด้วยครับ เพื่อนผมเมา”
มาร์ตินตามขอโทษคนที่เพื่อนชน และตามดูอย่างเป็นห่วง
จนในที่สุดลีโอก็ตามจนเจอ เขาขบกรามแน่นเดินปรี่เข้าไปกระชากจูนด้วยความโมโห
พรึบ~~
“ว้าย/กลับห้อง”
มือหนากระชากเธอออกมาจากโต๊ะอย่างแรง จนร่าง
