ณัฐณิชากำลังจัดเก็บถุงของขวัญจำนวนมากที่นิศาซื้อมาลงในตู้เสื้อผ้า ซึ่งดูเหมือนจะเพิ่มขึ้นมาใหม่เพื่อเธอโดยเฉพาะ เธอถอนหายใจหนัก ความรู้สึกอึดอัดแน่นในอก แม้สิ่งของเหล่านั้นจะดูหรูหราและงดงามเพียงใด แต่สำหรับเธอ…
มันกลับดูเหมือนตราประทับที่ตอกย้ำว่าเธอกลายเป็น “นางบำเรอ” ของเขาโดยสมบูรณ์แล้ว.
“นั่งเหม่ออะไรอยู่ เสร็จแล้วก็ไปอาบน้ำซะ แล้วนี่กินข้าวมารึยัง?” เสียงทุ้มต่ำที่ดังขึ้นกะทันหันทำให้แม่กระต่ายน้อยสะดุ้งเฮือก ร่างเล็กถอยหลังอย่างระแวดระวัง เมื่อเจ้าของเสียงก้าวเข้ามาในห้อง
“พี่ศาพาไปทานมาแล้วค่ะ” เธอตอบเบา ๆ “เอ่อ… พี่ศากลับแล้วเหรอค่ะ”
“อืม” เขาตอบสั้นๆ
ณัฐณิชาไม่ไถ่ถามอะไรต่อ แล้วรีบกุลีกุจอเข้าไปใอาบน้ำตามคำสั่ง กลัวจนแทบจะควบคุมตัวเองไม่ให้สั่นเวลาที่ต้องเผชิญหน้ากับเขาโดยตรง
ณัฐณิชาชะงักไปเมื่อหยิบชุดที่พับไว้อย่างเรียบร้อยบนเตียงขึ้นมาดู มันเป็นชุดนอนสายเดี่ยวสีขาวที่เน
