ภายในห้องรับแขก บรรยากาศเงียบงันและอึดอัดแผ่ซ่านไปทั่ว แม้กระทั่งสาวใช้ที่เดินเอาน้ำมาเสิร์ฟยังอดรู้สึกขนลุกไม่ได้ บรรยากาศตึงเครียดจนแทบหายใจไม่ออก
นิรุติ นั่งสงบนิ่งอยู่บนโซฟา สายตาคมกริบจ้องไปยังแขกผู้มาเยือน ชายหนุ่มหน้าตาดีในชุดเรียบร้อยที่นั่งเคียงข้างลูกสาวเพียงคนเดียวของเขา
โปรดคุณกลืนน้ำลายเหนียวลงคอ รู้สึกถึงแรงกดดันมหาศาล เขาไม่คิดมาก่อนเลยว่า ว่าที่พ่อตาจะดูดุขนาดนี้ มือใหญ่ของหมอหนุ่มจับมือนิศาแน่นเหมือนหาที่พึ่ง
ทุกการกระทำ ทุกคำพูด ทุกการสบตา ล้วนตกอยู่ในสายตาของนิรุติทั้งหมด…
“คือ…”
“ฉันสั่งให้แกไปเมืองนอกไม่ใช่รึ…นิศา”
โปรดคุณอ้าปากจะพูด แต่ยังไม่ทันได้เอื้อนเอ่ยอะไร เสียงทุ้มใหญ่ทรงอำนาจก็ดังแทรกขึ้นมา
ดวงตาคมดุคู่นั้นจ้องตรงมาอย่างไม่ลดละ แค่แววตามองมาก็ทำเอาโปรดคุณรู้สึกหนาววาบไปทั้งสันหลัง
“ศาไม่อยากไปค่ะ…” นิศาตอบเสียงเบา
“แล้วแกจะปล่อยให้ท้องมันโตมาประจา
