ณ โถงชั้นล่างประชาสัมพันธ์ ที่บริษัทพีเอสกรุ๊ป
ลลินสูดหายใจเบา ๆ ก่อนก้าวไปยังเคาน์เตอร์ประชาสัมพันธ์ซึ่งดูหรูหรา จากนั้นพนักงานหญิงในชุดสูทเข้ารูปสีดำเงยหน้าขึ้นมามองทันทีที่เธอเดินเข้าไป
“เอ่อ… สวัสดีค่ะ หนูชื่อ ลลิน ลลินดา วัฒนกูล ค่ะ เมื่อเช้ามีโทรศัพท์ติดต่อให้เข้ามาเริ่มงาน”
เพียงเอ่ยชื่อออกไป แววตาของพนักงานหญิงคนนั้นเปลี่ยนไปทันที เธอจ้องลลินตั้งแต่หัวจรดเท้าจากเสื้อนักศึกษาขาวสะอาดที่ตึงพอดีตัว กระโปรงทรงเอเรียบง่าย รองเท้าส้นสูงเรียบ ๆ กับกระเป๋าสะพายเก่า ๆ ที่ตัดกับบรรยากาศหรูหราของบริษัทนี้โดยสิ้นเชิง
ลลินดา วัฒนกูล… คุณหนูตระกูลเก่าแก่ที่ล้มละลายไปแล้วจริง ๆ สินะ แววตาของอีกฝ่ายฉายแววรู้ทันอย่างจงใจ ก่อนจะยิ้มบางแล้วกดโทรศัพท์แจ้งภายใน
“ตามฉันมาเลยค่ะ ท่านประธานอยากพบ”
ลลินชะงักไปทันที เลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อยด้วยความประหลาดใจ
“ห้อง… ประธานเหรอคะ? เอ่อ มีเรื่องอะไรหรือเปล่า
