หลายวันต่อมา งานเลี้ยงรุ่น ณ โรงแรมหรู
เสียงดนตรีคลอเบา ๆ ดังมาจากด้านในโรงแรม บรรยากาศเต็มไปด้วยแสงไฟระยิบระยับและผู้คนที่ทยอยเข้ามาร่วมงานด้วยรอยยิ้ม แต่สำหรับ ลลิน หญิงสาวที่นั่งอยู่ในรถสปอร์ตคันหรู ใบหน้ากลับเต็มไปด้วยความกังวล
“พี่ภู…ฉันไม่อยากไปจริง ๆ นะคะ งานแบบนี้มันไม่เหมาะกับฉันแล้ว”
เสียงหวานเอ่ยอย่างลังเล พลางก้มมองชุดเดรสหรูสีงาช้างที่เธอถูกบังคับให้ใส่ แน่นอนว่ามันไม่ใช่ชุดที่เธอเลือกเอง แต่เป็นชุดที่ ภูผา ยื่นมาให้พร้อมสายตาที่ไม่เปิดโอกาสให้เธอปฏิเสธ
ภูผาที่นั่งอยู่หลังพวงมาลัยเหลือบมองเธอ แววตาคมกริบแต่แฝงรอยดื้อรั้น
“อย่าดื้อ ลลิน…ฉันบอกให้มา เธอก็ต้องมา”
ลลินเม้มปากแน่น พยายามซ่อนความอึดอัดในใจ ก่อนจะถอนหายใจ
“ค่ะ…ก็ได้”
รถหยุดนิ่งตรงหน้าทางเข้างาน ท่ามกลางสายตาของแขกที่ทยอยเดินพรมแดงเข้าไป ลลินรวบชายกระโปรงลงจากรถ พลางเอ่ยเสียงเรียบ
“พี่ไปก่อนเลยค่ะ ฉันขอแยก
