โรงแรม กรุงเทพฯ...
"เจ้านายให้คนไปตาม มีอะไรให้ผมรับใช้เหรอครับ" โยเซฟเข้ามาในห้องพักของผู้เป็นเจ้านายหลังจากมีคนไปตาม
ลูก้าจับโทรศัพท์มือถือที่วางอยู่บนโต๊ะพลิกไปพลิกมา ใบหน้าบ่งบอกว่ากำลังมีเรื่องครุ่นคิด ดวงตาสีน้ำทะเลช้อนขึ้นมองเลขาฯ คนสนิทก่อนจะเอ่ยเสียงเคร่งเครียด
"ฉันมีเรื่องสำคัญจะคุยกับนาย นั่งลงก่อนสิ"
น้ำเสียงและท่าทางจริงจังทำให้โยเซฟไม่กล้าขัด เขาค่อยๆ เข้าไปแล้วเลือกนั่งลงบนเก้าอี้ที่อยู่ไกลที่สุด
"สักหน่อยไหม" ที่ว่านี้หมายถึงเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ดีกรีแรง เลขาฯ หนุ่มรีบปฏิเสธ
"ไม่ดีกว่าครับ"
"งั้นก็ตามใจ" มาเฟียหนุ่มวางแก้วลงแล้วเกริ่นลอยๆ "ถ้าวันหนึ่งนายเจอคนที่นายรักมากๆ นายจะกล้าสละทุกสิ่งทิ้งทุกอย่างเพื่อเธอได้ไหมเซฟ"
"ก็ขึ้นอยู่กับสถานการณ์และเหตุผลครับ ถ้าเธอขอให้ผมสละทิ้งทุกอย่างโดยไม่มีเหตุผลก็คงไม่ได้ ทำไมจู่ๆ ถึงถามแบบนี้ละครับ หรือว่า..."
"ไม่ใช่หรอก" ด้วย
