ภายในห้องนอน ทีปต์มองภรยยาที่เดินไปเดินมาพลางยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ไม่หุบด้วยความสงสัย เกิดเรื่องอะไรดีๆ ขึ้นกันแน่ระหว่างที่เธอละสายไปจากเขา ถึงทำให้อัยยาอารมณ์ดีมากถึงขนาดนี้
“มีเรื่องอะไรที่ผมควรรู้รึเปล่า?”
เธอเดินยิ้มกริ่มเข้ามาหาเขา นั่งข้างพนักวางแขนบนโซฟาตัวใหญ่ที่เขานั่งอยู่ ยกมือบีบนวดทุบบ่าและหัวไหล่ให้เขาอย่างเอาอกเอาใจ ท่าทางชำนาญเหมือนกับมืออาชีพ
“เป็นเพราะคุณแท้ๆ วันนี้ฉันเลยอารมณ์ดีเป็นพิเศษ”
“เพราะผม?”
“ใช่ค่ะ คุณทำให้ฉันได้เห็นธาตุแท้ของใครบางคน”
พูดแค่นี้ทีปต์ก็เข้าใจ พอจะเดาได้ว่าเกิดอะไรขึ้นระหว่างที่อัยยาขอตัวออกไปเข้าห้องน้ำช่วงไม่กี่นาที
“อย่าบอกนะว่าชนนท์มาขอคุณคืนดี”
อัยยาทำตาโตอย่างทึ่งๆ
“คุณนี่ฉลาดที่สุดเลย”
นึกถึงท่าทางชองแฟนเก่าเธอตอนที่นั่งร่วมโต๊ะอาหาร เห็นแววตาละห้อยเหมือนหมาหงอยแล้ว เขาก็กระตุกยิ้มเยาะ
“ต่อให้ผมโง่ แต่ก็ไม่ได้ตาบอด เขาเล่นแสดงอาการว่า
