อัยยาก้าวย่างอย่างสง่าผ่าเผยเข้ามาในร้านกาแฟที่เจ้าของร้านนัดเธอมาเจอโดยเฉพาะ มองไปรอบๆ ร้านที่ตกแต่งอย่างมีระดับไม่มีแขกเลยสักคน เห็นเพียงผู้หญิงสามคนนั่งเรียงแถวหน้ากระดานราวกับต้องการข่มขวัญเธอ
รู้อยู่แล้วล่ะว่าคนอย่างไอรดาไม่แน่จริงที่จะเผชิญหน้ากับเธอตัวต่อตัว
อัยยาไม่ได้ตื่นตระหนกหรือแปลกใจนักที่เห็นว่าร้านปิด มีแค่ผู้จัดการร้านและพนักงานอีกคนคอยบริการเจ้านายสาวกับแขกของหล่อน ก็แน่ละ... ไอรดาอุตส่าห์เตรียมสถานที่นี้ไว้เชือดเธอโดยเฉพาะ แล้วจะยอมให้มีคนนอกรู้เห็นการกระทำของตัวเองได้อย่างไร
งั้นเธอจะต่อให้หน่อยก็แล้วกัน
เธอหย่อนกายลงนั่งตรงหน้าพวกเขาโดยไม่รอให้ใครเชิญ มองสามสาวที่จับจ้องมองเธอด้วยความดูถูกชิงชังเรียงคน จ้องตากับพวกกหล่อนโดยไม่หลบ ริมฝีปากอิ่มคลี่ยิ้ม เอ่ยทักทายอย่างสบายๆ
“อยู่กันพร้อมหน้าเลยนะคะ” ความหมายโดยนัยก็คือ...
คิดจะมารุมเธออย่างนั้นสิ?
“เพิ่งมาถึงเหนื่อ
