แววตาของอัยยากร้าวขึ้นอย่างดุดัน จ้องไปที่สองสาวเขม็ง ร่างกายแข็งทื่อตื่นตัวราวกับเตรียมออกรบกระทั่งคนข้างกายเธอสัมผัสได้
ทีปต์มองหญิงสาวในอ้อมแขนอย่างแปลกใจ สายตามองตามเธอไปยังไอรดากับแพรวาและคู่หมั้นหนุ่มที่ยืนจับกลุ่มคุยกันอยู่ คิ้วเข้มขมวดมุ่น สังหรณ์ไม่ดีก็เกิดขึ้นทันที
เขาไม่ได้พูดอะไรที่จะทำให้อัยยาไม่สบายใจ แค่กระชับกอดกุมมือเธอไว้ให้ไออุ่น สายตาคมกริบคอยจับจ้องเฝ้าสังเกตการณ์อยู่เงียบๆ กระทั่งคนพวกนั้นเดินเข้ามาหาเขาและอัยยาด้วยสีหน้าที่ยิ้มแย้มแสร้งทำเป็นมิตร
“พี่หยากับคุณทีปต์มาอยู่ที่นี่เอง แพรเดินหาซะแทบแย่”
แพรวาร้องทักเสียงใสมาแต่ไกล ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้เหมือนไม่เคยมีเรื่องบาดหมางใจกันมาก่อน เดินเข้าไปเกาะแขนอัยยาอย่างสนิทชิดเชื้อ
อัยยามองแขนหล่อนที่จับตัวเอง สีหน้าเรียบเฉย ก่อนจะปลดแขนหล่อนออกแล้วหันไปเกาะแขนสามีหนุ่มแทน ไม่แคร์สายตาดุร้ายของไอรดาที่ส่งตรงมาถึงเธอ หรือ
