เมื่อเห็นรั่วอินนางเดินออกจากห้องโถงไป รุ่ยเผิงจึงลุกขึ้นเดินตาม เพราะมีคนจำนวนมาก จึงไม่มีผู้ใดสนใจท่าทางของเขา
“อินอิน ประเดี๋ยวก่อน” รั่วอินนางลุกมาเข้าห้องน้ำกับเสี่ยวจิน เมื่อเห็นว่ารุ่ยเผิงเอ่ยเรียกเหมือนมีเรื่องจะคุยจึงให้เสี่ยวจินถอยออกไป
“มีเรื่องอันใดเจ้าคะ”
“อินอิน ข้าอยากรู้ว่าเจ้าคิดเช่นไรกับข้า” เขามองนางอย่างจริงจัง
“พี่เผิง” รั่วอินเอ่ยเรียกอย่างตกใจ นางเพิ่งจะสิบหนาว เขามาถามเรื่องเช่นนี้กับนางเสียแล้ว
“เจ้ายังไม่ต้องตอบข้าก็ได้ แต่หากคุณชายสวีมาหมั้นหมายเจ้า อย่าเพิ่งตอบรับได้หรือไม่” เขาเอ่ยขอร้องนาง
เพราะบางเรื่องก็เกิดขึ้นเร็วกว่าเมื่อชาติที่แล้ว เขาจึงกลัวว่าเรื่องหมั้นหมายของนางก็จะเกิดขึ้นในเร็ววันนี้
รั่วอินพยักหน้ารับอย่างเขินอาย ก่อนที่นางจะขอตัวไปจัดการเรื่องส่วนตัวของนาง
เพียงเท่านี้ รุ่ยเผิงก็พอใจแล้ว เมื่อเขาสอบจิ้นซื่อเรียบร้อย แล้วได้เข้าทำงานในศาลต
